
Er zijn medicijnen die de productie en/of werking van het mannelijke hormoon kunnen blokkeren. Daardoor kan de groei van de kankercellen worden geremd. Het kan dan gaan om:
- Anti-androgenen
- LH-RH analogen
Anti-androgenen
Anti-androgenen blokkeren de werking van testosteron uit zowel de zaadballen als de bijnieren, waar ook enig testosteron wordt gemaakt. Anti-androgenen schermen als het ware het weefsel af dat gevoelig is voor testosteron. Hierdoor kan testosteron zijn werking in de prostaat niet meer uitoefenen. Deze medicijnen worden soms ook tijdelijk voorgeschreven om de prostaat te doen krimpen en het kankergroeiproces te laten stoppen voordat wordt overgegaan tot een vorm van bestraling. Dit heet dan neo-adjuvante hormonale therapie. Wanneer de prostaatkanker agressief is, kunnen de medicijnen ook na de bestraling of de operatie worden gegeven voor de duur van enkele jaren. Dit heet adjuvante hormonale therapie.
LH-RH analogen
LH-RH analogen beïnvloeden een klier in de hersenen: de hypofyse. De hypofyse produceert hormonen die de zaadballen aanzetten tot testosteronproductie. Door LH-RH analogen toe te dienen wordt de hormoonproductie in de hypofyse stilgelegd, waardoor de zaadballen geen testosteron meer produceren. De LH-RH analogen worden als langwerkende preparaat per injectie in de buikwand toegediend. De werkingsduur van dit medicijn is minimaal een maand. Bij langdurig gebruik bestaat er een verhoogde kans op botontkalking (osteoporose). Bij de behandeling van LH-RH analogen wordt alleen de testosteron-productie in de zaadballen gestopt. Anti-androgenen blokkeren de werking van testosteron uit zowel de zaadballen als de bijnieren. Het libido en de erecties kunnen afnemen als gevolg van hormonale beïnvloeding. De behoefte aan genegenheid en aanraking blijven vaak hetzelfde. Als er geen testosteronproductie meer is, kunt u last krijgen van opvliegers en enige borstontwikkeling met pijnlijke tepels. Bij een opvlieger krijgt u het gedurende enkele minuten warm en soms ontstaan er rode plekken in uw gezicht en hals. Dit is volstrekt ongevaarlijk, wel hinderlijk. Vaak is deze klacht met medicijnen te verhelpen.