Een gebroken bot kan uiteenlopen van een scheurtje in het bot tot een volledige verbrijzeling ervan. In alle gevallen hebt u pijn, ontstaat er een zwelling door de bloeduitstorting bij de breuk en zijn normale bewegingen vaak niet meer mogelijk.
Behandeling
Voor de behandeling van fracturen zijn er verschillende mogelijkheden:
- Er is eigenlijk geen 'behandeling' nodig (functionele behandeling)
- Gipsbehandeling
- Een operatieve behandeling
- Verschillende tussenvormen
Mogelijke complicaties
Bij een gipsbehandeling moeten behalve het gebroken botstuk ook de aangrenzende gewrichten worden ingegipst. Gevolgen hiervan kunnen zijn:
- Verslapping van de spieren
- Verstijving van de gewrichten
- Ontkalking van de botten
- Kans op trombose en huidirritatie.
Aan een operatieve behandeling kleven ook nadelen. Er moet geopereerd worden, dus er is verdoving of zelfs narcose nodig. De operatie betekent toch een extra beschadiging van vooral de weefsels rondom het bot. Alle gevaren die voor alle andere operaties gelden, gelden ook hier (bijvoorbeeld wondinfectie, bloeding, trombose, embolie, longontsteking en blaasontsteking).
Behalve de hierboven genoemde gevaren die min of meer samenhangen met de gekozen behandeling zijn er nog twee ernstige complicaties mogelijk:
- De breuk wil niet genezen. Wanneer de gebroken botstukken onvoldoende van bloed worden voorzien zal de breuk niet of met ernstige vertraging genezen. Een andere mogelijke oorzaak is een infectie of onvoldoende stabilisatie van de botbreuk. Vaak volgt dan opnieuw een operatie, waarbij soms ook bottransplantatie nodig is.
- Posttraumatische dystrofie. Posttraumatische dystrofie wordt gekenmerkt door een aantal verschijnselen; de gekwetste plek wordt dik, rood, warm (of juist koud) en zeer pijnlijk. In de loop van de tijd neemt de pijn vaak toe en kan ondraaglijke vormen aannemen.