Verpleegkundigen lopen in de gang

De SEH: Onzichtbare kracht van de spoedeisende hulp

Het is rennen of stilstaan Het is rennen of stilstaan bij de spoedpost in ZGT, locatie Almelo. Van botbreuken door een nachtelijke valpartij tot acute blindedarmontstekingen: er komt van alles binnen. De medewerkers moeten dan ook heel snel schakelen. Terwijl de patiënt plaatsneemt in de wachtruimte gebeurt er ontzettend veel achter de schermen. Judith Mulder, spoedeisende-hulp arts in Almelo, vertelt over dat wat wij allemaal niet zien.

 

De spoedpost in Almelo bestaat uit twee onderdelen: de spoedeisende hulp (SEH) en de Centrale (CHPA) Huisartsen Post (zie pagina 11). Samen hebben ze één balie waar alle aanmeldingen binnenkomen. “Wij werken samen om elke patiënt zo snel en efficiënt mogelijk te helpen”, vertelt Mulder. “De verblijftijd op onze spoedeisende hulp is gemiddeld 2,5 uur. Andere ziekenhuizen zijn daar jaloers op. Wij vinden het nog te lang.” Dus wat gebeurt er eigenlijk nadat een patiënt naar de spoedeisende hulp gestuurd wordt? 

 

Triage: wanneer is het mijn beurt?

“Patiënten komen bij ons binnen met de ambulance of via de huisarts. Dat kan hun eigen huisarts zijn of ze zijn doorverwezen via een huisarts van onze spoedpost. Deze doorverwijzing is belangrijk omdat mensen dan niet onnodig op de spoedeisende hulp komen. Een bezoek aan de SEH gaat namelijk ten koste van het eigen risico. Bij de CHPA is dat niet het geval, dus de juiste doorverwijzing is fijn voor dokters én patiënten. Aan de balie wordt de patiënt ingeschreven en er wordt een inschatting gemaakt van de ernst van de klachten. Dat heet ‘triage’. Daarom zijn sommige patiënten eerder aan de beurt dan anderen. Zij hebben klachten met een groter risico.”  

 

Iedereen werkt samen

Het triagesysteem is hard nodig. In januari 2017 werden gemiddeld zeventig patiënten per dag gezien. Mulder: “Met het elektronische patiëntendossier houden we precies in de gaten wie er wacht op welke hulp en hoe lang deze patiënten al binnen zijn. De verpleegkundige van de spoedeisende hulp doet een eerste medische check met bijvoorbeeld een bloeddrukmeting, hartfilmpje of aanvraag van een röntgenfoto. Daarna wordt de patiënt onderzocht door een medisch specialist. Soms is er direct een operatie nodig of volgen er nog andere onderzoeken. Al met al ziet de patiënt een hoop ZGT-medewerkers voorbij komen.” 

 

Snellere hulp

Ongeveer 40 procent van de aangemelde mensen op de spoedpost wordt uiteindelijk opgenomen in het ziekenhuis voor verdere behandeling. “Dat lijkt veel, maar omdat wij samenwerken met de huisartsen komen de patiënten met klachten die door de huisarts behandeld kunnen worden niet op de spoedeisende hulp”, legt Mulder uit. Of het nog sneller kan? “Hoe meer informatie een patiënt paraat heeft over allergieën of medicatie, hoe duidelijker het voor ons is. Zo kan de patiënt zelf ook een steentje bijdragen.” 

 

Lees ook: