Anale fissuur (behandeling)

Een anale fissuur is een kloofje of scheurtje in de anus. Vaak loopt de fissuur in de lengterichting van de bilspleet, aan de voor- of achterkant van de anus. Een anale fissuur komt met name voor bij jonge mensen en mensen van middelbare leeftijd. Toch kunnen baby’s, kleuters en ouderen het ook krijgen. Klik hier voor de (PDF) folder 'anale fissuur'.

Behandeling van een anale fissuur

Bij de behandeling van een anale fissuur worden er drie methoden toegepast binnen ZGT:

• Diltiazemcrème
• Botox-injectie
• LIS-methode

Diltiazemcrème

De behandeling van eerste voorkeur bestaat uit het voorschrijven van een crème (Diltiazemcrème). Het werkzame bestanddeel zorgt voor een ontspanning van de verkrampte (binnenste) kringspier. Hierdoor verbetert de bloeddoorstroming en kan de fissuur genezen. Geduld is nodig voor een goed resultaat. De crème moet zes weken lang (en soms wordt de behandeling herhaald met nog eens zes weken) twee keer per dag en na iedere stoelgang op de anus worden gesmeerd.
De behandeling is succesvol bij ongeveer 50–80% van de patiënten. Jeuk kan een hinderlijke bijwerking zijn waardoor de behandeling soms voortijdig moet worden gestaakt. Daarbij is het belangrijk om de stoelgang zacht en soepel te houden. De chirurg of de verpleegkundig specialist kan medicijnen voorschrijven om dit te bereiken, bijvoorbeeld poeders van plantaardige vezels of een drankje.

Botox-injectie

Wanneer de anale fissuur niet (voldoende) op de crème reageert, kan een botox-injectie verlichting geven. Botox verlaagt tijdelijk de verhoogde spanning van de kringspier. Hierdoor verbetert de bloeddoorstroming waardoor de fissuur kan genezen. De botox is na ongeveer drie maanden weer uitgewerkt. De injectie wordt gegeven op de operatiekamer onder algehele of regionale narcose, omdat de kringspier dan goed ontspannen is en makkelijker geïnjecteerd kan worden. De behandeling is succesvol bij ongeveer 75% van de patiënten. Na de botox-injectie wordt ter ondersteuning (weer) gestart met Diltiazemcrème gedurende zes weken. De belangrijkste bijwerking van botox kan tijdelijke incontinentie van windjes en anaal vocht zijn. Dit treedt op bij ongeveer 10% van de patiënten. 

LIS-methode

Wanneer na de botox-injectie de klachten nog steeds bestaan, kan tenslotte nog een operatie (LIS = laterale interne sfincterotomie) gedaan worden. Bij deze methode wordt via een klein operatiewondje naast de anus het binnenste deel van de kringspier aan de zijkant ingeknipt, zodat de verhoogde spanning in de kringspier doorbroken wordt. Daardoor verbetert de bloeddoorstroming waardoor de fissuur kan genezen.
Het operatiewondje wordt soms open gelaten om het risico van infectie zo klein mogelijk te houden. Deze ingreep kan zowel onder algehele als onder regionale narcose gedaan worden. De behandeling is succesvol bij ongeveer 90 – 95% van de patiënten. De belangrijkste bijwerking van de LIS-methode is tijdelijke incontinentie van windjes en anaal vocht. Bij 5% van de patiënten is deze incontinentie blijvend. Omdat de kringspier van een vrouw korter is dan bij een man, wordt deze operatie in ons ziekenhuis zeer zelden bij vrouwen uitgevoerd, omdat de kans op blijvende incontinentie groter is.