Verwijding buikslagader - behandeling

Conservatieve behandeling

De behandeling van een aneurysma is tot ongeveer 5,5 cm meestal conservatief. Dit wil zeggen dat de behandeling ‘behoudend’ van aard is en over het algemeen niet ingrijpend is voor de patiënt. In deze periode is het van belang dat de risicofactoren voor atherosclerose worden behandeld die van invloed zijn op het ontstaan en groei van het aneurysma. Hiernaast is het van belang dat de patiënt regelmatig wordt gecontroleerd op groei van zijn verwijde buikslagader door middel van duplexonderzoek.

Wanneer het aneurysma een diameter heeft van ongeveer 5,5 cm of duidelijk groeit, wordt vaak besloten tot een operatieve behandeling. De behandeling is niet voor iedere patiënt hetzelfde en hangt onder andere af van de patiënt zelf, zijn lichamelijke conditie en zijn vaatstelsel.

Operatieve behandeling

Er zijn twee operaties mogelijk. Deze worden hierna besproken:

• Buisprothese of bifurcatieprothese: bij deze operatie wordt een vaatprothese in het aneurysma geplaatst die boven en onder het aneurysma aan de aorta wordt gehecht. De nog aanwezige vaatwand wordt om de prothese heengelegd. Omdat de aorta wordt afgeklemd, is deze operatie belastend voor het hart en soms ook voor de nieren. Wanneer er naast het aneurysma ook ernstige verwijdingen of vernauwingen in de bekkenslagaders voorkomen, wordt de vaatprothese aangesloten op de bekken- of liesslagaders. Deze vaatprothese wordt een broekprothese genoemd omdat deze twee 'broekspijpen’ heeft.
• Endovasculaire stentplaatsing (EVS): het endovasculair plaatsen van een stent is een vrij nieuwe operatietechniek. Hierbij wordt een prothese in opgevouwen toestand via de liesslagader ingebracht. Aan de hand van een angiografie wordt bepaald waar de prothese precies moet komen. Hier wordt de prothese ontvouwen en boven en onder het aneurysma verankerd. Deze operatie is kleiner en minder risicovol dan de buisprothese omdat de buik niet geopend hoeft te worden en het afsluiten van de aorta van kortere duur is. Niet alle patiënten komen in aanmerking voor een dergelijke stentplaatsing. Dit is voor een groot deel afhankelijk van de bouw van het vaatstelsel en wordt beoordeeld met behulp van een angiografie en CT-scan.