


Beste,
Een jaar of 4/5 terug begon ik pijn te krijgen bij/na het klaar komen. De pijn maakte me letterlijk ziek. Koorts, niet kunnen zitten. Straalde uit naar mijn rug en hield dagen aan. Mijn vriendin had vaak blaasontsteking en op basis daarvan heeft de HA zonder onderzoek (zonder urinetest) tijdens een belafspraak twee keer een antibiotica kuur voorgeschreven. Het ging wel over na een aantal dagen maar ik had niet het idee dat het door die kuur kwam. Er is na de kuren ook niet getest of urine ok was. Beide keren niet. Daarna ook nog steeds pijn bij vrijen maar niet meer naar HA geweest. Kort daarna ging het uit met mn vriendin. In die tijd (3jaar) heb ik geen seksueel contact gehad. Tijdens het masturberen deed het af en toe pijn (als ik lange tijd niet deed) maar veel minder en dit hield ook niet aan. omdat ik op een bepaald moment een naar de huisarts ging vanwege burn out klachten heb ik dit ook aangekaart. Er is toen getoucheerd door hem. Ik heb een flow test gehad waaruit bleek dat ik niet goed kan uitplassen. Ik heb ook urinetest gehad en daar kwam niets uit. Het werd onder de noemer burnout (stress) weggemoffeld. Sinds kort weer een relatie (zelfde meisje) en dus ook weer sex. eerste paar afspraken was er geen penetratie (wel oraal contact gehad met voorvocht maar dit deed geen pijn). Toen ik haar weer penetreerde probeerde ik het uit te stellen omdat het zo snel ging (het was lang geleden). Toen ik klaar kwam deed het opnieuw weer pijn als die jaren geleden alleen nu erger… de pijn begon al tijdens het klaarkomen en niet pas er na zoals voorheen en duurde ook langer om klaar te komen. Daarna kon ik niet staan van de pijn die tussen scrotum en anus zit en enorme pijn in flanken. Pijn hield dagen aan. Gister haar weer gezien en ze merkte op dat ik koorts had (nog voordat we vreeen maar ik was al wel opgewonden) penetratie ging goed weer maar bij klaarkomen zelfde verhaal. Het klaarkomen is heftig bij haar en dan pijnlijk. Het maakt haar en mij stressig.