Al jaren plasklachten, een PSA waarde van 258 en een gleason score 9
Dit bericht kreeg mijn vader precies een jaar geleden. Mijn vader, een sportman van 72 met een conditieniveau van iemand van 40. Rookt niet, drinkt niet en mijdt alle E-nrs in voeding. Als er iemand gezondheid aanhangt is hij het wel. En toch... diagnose prostaatkanker, een zeer agressieve vorm! De urologen waren zeer somber gestemd, we moesten rekening houden met metastasen op de botten. Met een behoorlijk negatief scenario gingen we de kerstdagen in.
Er werd in jan. inderdaad een grote tumor in de prostaat geconstateerd met uitzaaiing naar de zaadblaasjes. Een MRI volgde om de locaties van metastasen (tumoren) vast te stellen.
Er toen was er een lichtpuntje...goed nieuws, men kon met de huidige apparatuur geen metastasen vinden. Er werd besloten om de lymfeklieren te verwijderen en op kwaadaardige cellen te onderzoeken, ook deze bleken schoon. Bestraling van de tumor kwam in zicht of toch niet.....
De PSA waarde was in 3 maanden van 258 naar 325 gestegen. Bestraling ging niet door! Daar stond mijn vader dan... in zijn "gevechtstune" klaar voor de strijd die niet ging komen. Hij wilde vechten, maar volgens de protocollen kwam hij daarvoor niet meer in aanmerking. Mijn vader verpieterde waar we bij stonden.
Na onderzoek op internet en via, via hoorden wij over een studie die inmiddels al 6 jaar liep en waarbij tussentijds goede resultaten geboekt werden. Uit deze studie bleek dat patiënten waarbij uitgezaaide prostaatkanker was geconstateerd, na bestraling van de primaire tumor geen verdere uitzaaiingen ontwikkelden. Helaas deed het ziekenhuis waar mijn vader onder behandeling was niet met het onderzoek mee.
Mijn vader kon helaas niet deelnemen aan het onderzoek, omdat er officieel nog geen metastasen op de botten waren vastgesteld! Een gevalletje tussen wal en schip.
Na vele gesprekken in het ziekenhuis, kreeg mijn vader alsnog de bestraling. Eerlijk is eerlijk het was aan het einde best pittig, vermoeidheid, incontinentie etc. maar aan het einde van de rit... de tumor was weg en de PSA waarde 0! Ieder kwartaal krijgt hij nu een hormooninjectie.
Zes maanden na de bestraling: zojuist de uitslag ontvangen... de PSA waarde is weer 0! De arts gaf aan dat hij blij was dat hij zich had laten overhalen om mijn vader toch te bestralen. Mijn vader heeft zijn levenslust en energie weer terug, hij is niet meer incontinent en hij sport weer! Dit hadden wij een jaar geleden niet kunnen denken! Uiteraard blijft het spannend, maar onze conclusie is: pas bestraling toe, ook al heeft de patiënt uitzaaiingen!