Wanneer mensen ziek zijn en met name ouderen en kwetsbare mensen, kan er een delier optreden, een acute verwardheid. Hierbij weet de patiënt vaak niet meer wat er aan de hand is, waar hij/zij zich bevindt en is de patiënt de grip op zichzelf en de omgeving kwijt. Dit kan de patiënt erg beangstigen wat weer kan leiden tot achterdocht en/of agressie. Het kan ook zijn, dat de patiënt hierdoor juist apatisch wordt: de patiënt wordt stilletjes en trekt zich terug.
Bij een delier kan de werkelijkheid anders worden ervaren en ziet of hoort de patiënt dingen die andere mensen niet zien danwel horen.
Door het delier bestaat er een groter risico op complicaties zoals vallen, infecties en uitdroging. De belangrijkste behandeling is de oorzaak van het delier wegnemen zoals behandeling van de infectie.
Daarnaast worden naasten vaak gevraagd of er mogelijkheden zijn voor ‘rooming in’. Dit betekent, dat naasten langer en vaker bij de patiënt aanwezig kunnen zijn, ook ’s nachts. De ervaring is, dat delirante patiënten hier rustiger en minder angstig van kunnen worden. Dit verkleint het risico op complicaties en zorgt er vaak ook voor, dat minder medicatie nodig is die de onrust moeten bestrijden.